Link naar inkijkexemplaar op Bol
Bij het lezen van het persbericht dat bij Het lekkerste uit Turkije zat maakte mijn hart een sprongetje. Want “Het lekkerste uit …” is het begin van een landenserie. Een serie kookboeken is altijd een bron van plezier. Het staat mooi in je kookboekenkast en de boeken in zo’n serie gaan vaak over onderwerpen die op elkaar aansluiten. In dit geval dus landen. De serie begint met Turkije. Hilal Kayis Sungur komt uit Turkije en verdiepte zich in alle aspecten van deze culinaire cultuur.
Haar eerste kookboek begint met een uitgebreide kennismaking met de Turkse keuken door middel van een rondreis door het land. Er is nogal wat verschil in klimaat en flora en fauna door het hele land en dat betekent dat ook de keukens nogal van elkaar verschillen.
Na nog een korte blik geworpen te hebben op belangrijke ingrediënten gaan we vrij snel door naar de recepten.
Er zijn acht hoofdstukken. Welke dat zijn kun je zien in het inkijkexemplaar. We beginnen, ik zou haast zeggen vanzelfsprekend, met het Turkse ontbijt en brood. Wat direct opvalt is dat het allemaal vrij makkelijk te maken maar wel authentieke Turkse gerechten zijn. Soms heb ik bij een kookboek dat de Mediterrane keuken behandelt het idee dat alles best heel lekker is maar dat ik het toch heel waarschijnlijk niet zal maken. Dat is bij Het lekkerste uit Turkije vanaf het eerste recept direct heel anders. Dat kan komen doordat Hilal Kayis Sungur getracht heeft om de lezer met de ware Turkse keuken te laten kennismaken. Een keuken met veel verse seizoensgebonden producten die met vrij weinig moeite en kookervaring heerlijke gerechten oplevert.
Het leuke aan de recepten is dat je naar eigen smaak kunt schuiven naar een andere maaltijd. Zo zie je in het Turkse ontbijt een maisbrood (Mısır Ekmeği) dat geserveerd wordt bij Mihlama een warm kaasgerecht uit het noorden dat ergens in de verte lijkt op een kaasfondue maar dan uit een koekenpan. Het maisbrood past ook bij de lunch of bij soep en de Mihlama mag wat mij betreft ieder moment van de dag op tafel komen. En zo zien we een keur aan heerlijkheden aan ons voorbijtrekken. Fluweelzachte rode-linzensoep of een wat pittiger kippensoep uit Anatolië. Aubergine gevuld met gehakt of spitskool gevuld met rijst. Er zijn verrukkelijke zoetigheden zoals rijstudding met hazelnoten of wat dacht je van paradijsmodder; een heerlijk dessert met o.a. boter, pistachenoten, kataifideeg en mascarpone, dat in een kwartier op tafel staat.
Er is fingerfood, drankjes, visgerechten, eenpansgerechten en bijgerechten. Je raakt niet uitgekeken. Dat geldt ook voor de prachtige foto’s van het land, de mensen en de gerechten. Wat de minder goed verkrijgbare ingrediënten betreft (en dat zijn er echt heel weinig) krijg je een online-adres waar je alles kunt bestellen. Zorg er wel voor dat je niet gelijk je voorraadkast vult met al die heerlijkheden. Of juist wel natuurlijk.
Als er dan toch een puntje van kritiek moet zijn dan is dat het feit dat er in sommige ingrediëntenlijsten hoeveelheden in kilo’s, grammen en milliliters staan met daarachter tussen haakjes het aantal glazen. Maar het aantal glazen is afhankelijk van de inhoud van zo’n glas en dus is zo’n aanduiding alleen maar verwarrend en onnodig.
Het lekkerste uit Turkije eindigt met een uitgebreid register op ingrediënt. In haar “Woord vooraf” zegt Hilal dat dit weliswaar haar eerste kookboek is maar dat ze nu al snakt naar meer. Neem van mij aan dat jij dat gevoel ook hebt na het lezen van Het lekkerste uit Turkije. Op naar deel twee van deze serie en naar een volgend kookboek van Hilal Kayis Sungur. Aanrader!
Het lekkerste uit Turkije | Hilal Kayis Sungur
Fontaine Uitgevers | €24,99
ISBN 9789464042634