Link naar Bol.com

In Cocina Nikkei beschrijft Katinka Lansink Dodero een bijzonder stuk uit de Peruaanse geschiedenis. Ik geef eerlijk toe dat ik weinig tot niets wist van het feit dat er eind negentiende eeuw heel veel jonge Japanners richting Peru vertrokken om daar hun geluk te zoeken. De Peruaanse regering lokte ze met mooie teksten naar het land omdat er een groot tekort aan arbeiders was. Al eerder waren er grote aantallen Chinezen in Peru aangekomen. Maar in Cocina Nikkei gaat het specifiek over de Japanse culinaire cultuur die zich mengde met de Peruaanse. Het lijkt een bijna onmogelijke combinatie. Die zo verfijnde Japanse culinaire cultuur mengen met de uitbundige kleurrijke Peruaanse. Daar moet wel iets bijzonders ontstaan zijn. En dat is inderdaad het geval.

De Peruaanse keuken wordt steeds bekender en verspreidt zich inmiddels over de hele wereld. We hebben daar al eerder over kunnen lezen in het boek Mi Casa Peru van Katinka. Lees hier de recensie.
Ook nu weer let Katinka op de duurzaamheid en werkt ze samen met experts op dit gebied. Ze vertelt er uitgebreid over. Net als over het ontstaan van de Nikkeikeuken. Tussen alle recepten door zijn er steeds verhalen over mensen, geschiedenis en bijzonderheden. Het is boeiend leesvoer en niet alleen voor liefhebbers van (culinaire) geschiedenis. Mooi zijn ook de oude foto’s uit een bijzonder verleden.

De recepten zijn een fijne aanvulling op al deze verhalen en zijn voorzien van prachtige foto’s. In het eerste hoofdstuk treffen we de salsa’s, sauzen en olie- en botermengsels aan. Het zijn vrij eenvoudig te maken recepten met tips waarbij je ze kunt eten. Sommige salsa’s, zoals de Magic Mayo die o.a. witte miso en amarillopasta (die we ook zelf maken) bevat kun je bij heel veel verschillende gerechten eten. Als je een recept uit een ander hoofdstuk wil maken dan is het verstandig om dat eerst goed te lezen (dat is altijd verstandig) want vaak wordt er terugverwezen naar een recept elders in het boek.
Er zijn heel veel recepten die er overheerlijk uitzien en goed maakbaar zijn. Al moet je er soms wel wat tijd voor uittrekken. Mede gezien die eerdergenoemde terugverwijzingen naar andere recepten.

Af en toe dacht ik wel, dat ga ik niet maken. Zoals de Gebakken Hollandse garnaaltjes met dip. Die worden met schil en al gebakken en gegeten. Misschien het proberen waard maar ik begin wel met de wat meer gangbare gerechten zoals de Komkommer-wakamesalade of de Tonijn Tataki.
Vaak zijn recepten ook vegan te maken. In dat geval wordt er bij sommige ingrediënten vermeld: VG weglaten. Een alternatief krijgen we lang niet altijd.
Soms lijken de recepten voornamelijk geschikt voor de thuiskok die over wat meer ervaring beschikt en die in het bezit is van een rijk gesorteerde voorraadkast. Een gang naar een goede speciaalzaak is zeker noodzakelijk. Een aantal adressen van leveranciers staat achter in het boek net als wat namen van Nikkei restaurants in de Benelux.

De Japanse invloed is ook te zien aan het origami op de cover en we krijgen het origamipatroon om zelf een aji amarillo (een in Peru populaire pepersoort) te vouwen.
Al met al is Cocina Nikkei een heel mooi en interessant boek en ook nu weer gedrukt op papier waarvan het zeker is dat dit niet tot bosvernietiging heeft geleid.
Wie Cocina Nikkei aanschaft heeft voorlopig genoeg te lezen, te leren en te experimenteren in de keuken. Het boek is de aanschaf meer dan waard.

Cocina Nikkei | Katinka Lansink Dodero
Luitingh-Sijthoff | €29,99
ISBN 9789021036267